Extra regels voor exterieur keuringen

De Engelse Bulldog wordt vrijwel altijd met keizersnede geboren. Door grote voorzichtigheid van de fokker, het grote hoofd t.o.v. het geboortekanaal of de verhoogde kans op waterpuppen. De Engelse Bulldog wordt in zijn beweging vaak gehinderd door zijn te lage en obstructieve lichaamsbouw. Zo is er bij een overgroot deel van de Engelse Bulldoggen spraken van een ingegroeide staart. Deze bijzondere extreme feiten zijn de laatste 60 jaar structureel in het ras gefokt. We hebben het als fokkers geaccepteerd, de consument vraagt er om en keurmeesters bevestigen het in de showring. Tijd voor actie!?

Inmiddels zijn er de Rasspecifieke instructies voor keurmeesters. Probleem is dat keurmeesters zich vaak niet geroepen voelen om tijdens een keuring de rol van dierenarts in te nemen. Daarbij zijn de gewenste lichaamsverhoudingen een rekbaar begrip en is de term overdrijving ook op vele manieren te omschrijven.
Waarom niet de keurmeester een handje helpen door vooraf op het keurrapport van de hond al aan te geven wat de betreffende exterieurkenmerken zijn van de betreffende bulldog. Denk aan de verhouding tussen schofthoogte en de omtrek van het hoofd, het constateren of een staart wel of niet is ingegroeid en natuurlijk het gewicht van de hond. Hier kunnen dan diverse conclusies aan worden verbonden die zelfs kunnen lijden tot een lagere kwalificatie.

Een paar voorbeelden:
Omtrek van het hoofd mag bij teven niet groter zijn dan 120% van de schofthoogte en bij reuen 130%. Stel: schofthoogte teefje 40cm, hoofdomtrek (gemeten voor de oren) mag dan maximaal  48cm zijn. Doe eens een testje bij uw Bulldog.

Bij het gewicht kunnen we een limiet stellen van een maximale overschrijding van de gewenste lichaamsgewichten zoals genoemd in de huidige rasstandaard: teven 23kg en reuen 25K. Deze mogen met maximaal 4kg worden overschreden.

Een ingegroeide staart, staat nota bene in de huidige rasstandaard omschreven als één van de eliminerende fouten. Zoals Norman Davies onlangs in de promotievideo van de Engelse Kennelclub liet zien moet er direct onder de aanzet van de staart met gemak 2 vingers vrij kunnen bewegen.

Met deze simpele testen, die bij binnenkomst van de show eenvoudig en snel kunnen gebeuren, maken we het de keurmeesters een stuk makkelijker en voorkomen we dat Bulldoggen met een extreem exterieur nog in de prijzen vallen. Ook zal het een motivatie voor de fokker en de exposant zijn om hier de nieuwe showtalenten op te selecteren.

Voor de insiders onderons is deze kijk op het exterieur geen nieuws. Imelda Angehrn omschreef dit al in haar boek uit 1993 “Das Rasse-Portrait”. Voor wie dit boek nog kan bemachtigen, dit is een zeer leerzaam boek van één van Europees grootste fokkers van de Engelse Bulldog. Helaas heeft haar missie uiteindelijk geleid tot het inkruisen van andere rassen. Naar mijn idee is dit met de hedendaagse Engelse Bulldog en de juiste interpretatie van de rasstandaard niet nodig.

Ik hoop dat bovenstaande eens serieus kan worden overwogen door de rasverenigingen. Al begint het alvast met een test op de eigen Kampioenschap show of clubdag.

Succes!