Een strohalm voor de Engelse Bulldog

De kogel is door de kerk, de kynologie is na de aanhoudende mediadruk eindelijk door de knieen. Het fokken met “zieke” rashonden wordt verboden. En daarvoor zal ook het Kynologisch Reglement van de Raad van Beheer worden aangepast.

Maar dit is natuurlijk pas het begin. Met deze maatregel ontstaat er direct verwarring. Want hoe ziek is de Bulldog eigenlijk? En hoe scherp wordt dit straks uitgespeeld tussen fokkers en Puppykopers? Zijn rasverenigingen niet medeverantwoordelijk voor het leed van de Engelse Bulldog en wanneer slaan dierenwelzijn instanties hun slag?

Na tientallen jaren van intern geneuzel , twijfel en belangenpolitiek in bulldoggen land is het nu niet meer 5 voor twaalf maar 10 over. We hebben uit het ras geperst wat er in zat, er flink aan verdient en nu afdanken maar. Want de eerste effecten zijn natuurlijk allang zichtbaar. Veel fokkers zijn gestopt of fokken inmiddels andere rassen, op shows zijn de inschrijvingen verder afgenomen en puppies worden steeds minder geboren dan wel verkocht. Zelfs dierenartsen die decennia lang hun zakken gevuld hebben aan de mankementen van de Bulldog keren zich tegen onze Bulldog.

Is er dan nog licht in de tunnel? Een strohalm? Kunnen we op één of andere manier ons ras nog een geloofwaardig imago teruggeven. Of is het einde nu echt in zicht?

Natuurlijk niet!Er zijn nog zeker kansen. Maar dan moeten verenigingen, fokkers, exposanten, keurmeesters en liefhebbers nu toch echt aan één kant gaan staan. De gifbeker moet helemaal leeg maar vandaar uit weer fris de discussie starten om tot concrete oplossingen te komen. Graag roep ik alvast een paar suggesties, wie volgt?

Beide rasverenigingen moeten zich verenigen in één kynologische commissie.Belangrijk om een éénduidige visie te vormen en als één spreekbuis te fungeren naar instanties.
Mochten we door het oog van de naald komen dan kan hieruit ook één fokadvies commissie ontstaan.

Zorg voor een éénduidige rasspecifieke fokregels.
Daarin opgenomen fokuitsluitende bepalingen op basis van ECVO oogonderzoek, Standaard Patella protocol en een coopertest voor iedere Bulldog waarmee gefokt moet worden. Terugbrengen aantal keizersnede en aantal dekkingen per reu.

Zorg in stappen voor een nieuwe interpretatie van de oude rasstandaard. Terug naar het oude exterieur. Met name in het hoofd, langere neus, minder rimpels etc.
De Engelse Bulldog zoals hij ooit in 1900 is opgetekend was een fraaie dynamische hond met kracht en beweging, geen sprake van keizersnee bevalling of luchtwegen syndroom.

Stel het stamboek open voor de Engelse Bulldog
Dwing af bij de Raad van Beheer om voor het Ras de Engelse Bulldog weloverwogen het stamboek open te stellen om de genenpoel rigureus te vergroten. Dit kan volgens art. lll.5 in het KR.

Actie tegen keurmeesters
Neem i.s.m. de Raad van Beheer direct actie tegen keurmeesters die niet volgens de nieuwe regels keuren. Hier hebben de Rasverenigingen een belangrijke functie oa door ook op hun eigen evenementen hier streng op toe te zien.

Goede PR
Ga proactief in contact met overheid en dierenwelzijninstanties. Zorg dat voortgang en aanpak wordt gezien en gehoord. Kortom een sterke pr voor ons ras en zijn nieuwe imago zijn belangrijker dan ooit.

Er zijn vast nog veel meer maatregelen denkbaar. Maar belangrijk is draagvlak en uitvoerbaarheid. Daarbij is handhaving essentieel.

Pakken we de kansen die er nog zijn of laten we onze bulldog in de kou staan?

Roept u maar!